Dan maak ik die lamp zelf wel !

De afgelopen twee jaar hebben Ana en Dani in de cottage gewoond - we noemen dit cottage op zijn Engels en niet casita puur en alleen omdat de vorige eigenaar Engels was en hij het zo noemde. Als de vorige eigenaar Zweeds of Nederlands was geweest, dan had deze het waarschijnlijk wel casita genoemd, maar veel Engelsen vinden hun eigen taal nog steeds superieur in de wereld. Ik ken Engelsen die al meer dan 20 jaar op Mallorca wonen en niet verder komen in het Spaans dan 'hola que tal' (= 'hoe gaat het') en 'adios'. Ana en Dani wonen nu eindelijk in hun nieuw gebouwde huis in Lloseta, een dorpje 10 minuten hier vandaan.

In september afgelopen jaar hebben we - voor de tweede keer - een huis gekocht op het Zweedse eiland Gotland, waar we eind april naartoe gaan voor een half jaar. Derhalve willen we de cottage niet short term verhuren, maar medium of long term. De verhuur aan Ana en Dani is ons goed bevallen, geen gedoe wekelijks met het huisje schoonmaken, beddengoed wassen etc. Een aantal zaken rondom de cottage zijn echter nooit afgemaakt, waaronder het maken van een kolom onder aan de trap bij het grasveld. Ik had een begin gemaakt met natuurlijke stenen, maar was niet verder gekomen dan het uitzetten van de maten met 4 verticale staafjes ijzer en een bodempje van een paar stenen. De reden voor het niet afmaken ligt vooral in de moeilijkheid van muurtjes bouwen met deze onregelmatige stenen. Het lijkt zo makkelijk, maar het is niet simpelweg het stapelen van stenen. De eerste keer dat ik zoiets probeerde kwam ik na een dag niet verder dan een halve vierkante meter en een barstende hoofdpijn veroorzaakt door het continue wikken en wegen over welke steen het beste als volgende kon worden gekozen. Je kiest uiteindelijk een steen, je probeert deze in te passen in je geheel, je komt erachter dat het niet lekker past, je draait de steen, het past nog steeds niet, je draait de steen nogmaals en nogmaals en nogmaals en besluit er een stuk af te slaan. En dan breekt de steen op een plaats waar je het niet wil en gooi je het aan de kant. Kortom: het is een vak en niet een vak dat je zo in een paar weken leert. Je moet het leren te zien welke steen geschikt is en ook leren hoe je de steen vormt door er stukken af te bikken op de juiste manier.

Toch moest ik dit 'detail' bij de cottage een keer afmaken en besloot er voor te gaan. Onder het motto 'iedere steen is er één' begon ik aan deze vierkante pilaar van 65x65 cm en na een dag hieraan te hebben gewerkt zie je toch al iets groeien dat erop begint te lijken. Een aantal dagen later was de pilaar op een hoogte van ongeveer 1.50 meter en daar heb ik 2 standaard blokken kalksteen van 80x40x10 cm opgeplakt met tegellijm.

Wat ik vergeten ben te vertellen is dat er een flexibele buis met een elektriciteitsdraad uit de grond kwam, die aan de andere kant uitkomt in één van de bergruimtes onder de cottage. Ooit was die gebruikt voor het verlichten van een boom die naast de cottage staat. Deze buis met draad heb ik steeds in het midden van de vierkante pilaar omhoog meegenomen en uiteindelijk door het midden van de twee blokken kalksteen geleidt.

Het idee was om bovenop deze pilaar een lamp te plaatsen die gekoppeld kon worden aan een reeds bestaand groepje van lampjes die iedere dag automatisch aangaan voor een aantal uren als het donker wordt. In het plaatsje Santa Maria bevindt zich een heel oud bedrijf waar ze allerlei zaken maken van terracotta materiaal, waaronder lampen. In de loop der jaren hebben we daar diverse terraslampen gekocht en we besloten daar te gaan kijken voor een passende lamp. Maar helaas hebben we niet iets gevonden dat zowel Ans als ik geschikt vond en toen kwam het idee op om dan maar zelf een lamp te gaan maken.

Na een nachtje er over te hebben geslapen begon zich een ontwerp te vormen: het basis ontwerp was een lamp die vergelijkbaar is met een antieke straat lamp met een vierkante basis en een dakje er bovenop. De lamp is van ijzer gemaakt, een prettig materiaal om mee te werken sinds ik lassen goed onder de knie heb gekregen. Om toch wat eenheid te creëren met het natuursteen besloot ik om het dakje - of hoedje - deels van marmolina te maken (marmolina is het zaagsel van marmer en gemixt met wat wit cement en water wordt het zo hard als beton).

Gisteren heb ik het afgemaakt en de lamp bovenop de pilaar gemonteerd. Toen het donker was hebben we met tevredenheid gekeken naar hoe de lamp het grasveld sfeervol verlicht. Vannacht heeft het geregend en toen ik vanochtend even ging kijken bij de lamp, constateerde ik een roestbruine lijn precies onder de rand van het dakje van de lamp. Ik had het metaal gisteren ingespoten met zoutzuur waar ik wat koperpoeder in had opgelost. Dat gebruik ik om roestvorming te stimuleren. Blinkend ijzer verandert op deze manier in een paar uur in roestig metaal, en dat wilde ik. Door de regel spoelde het van de rand af en vormde een perfect vierkant op de kalksteen blokken eronder.